Op 25 december 2004 waren wij ‘s avonds in Kalutara aangekomen (aan de Westkust van Sri Lanka). Voor ons veranderde er op deze 2de kerstdag veel. De volgende ochtend wilden wij een fles water kopen. We konden kiezen voor het kopen van het water aan het strand, of een fles water kopen aan de kant van de spoorrails. Later bleek dat de keuze voor het kopen van de fles water aan de kant van de spoorrails onze redding bleek.
Voordat wij met onze geplande strandwandeling begonnen, kochten wij een fles water nabij de spoorrails (zo’n 300m vanaf de kustlijn), daar werden wij aan de praat gehouden door een Sri Lankaanse jongen. Toen koeien voorbij sprongen en kippen in de boom gingen zitten sommeerde hij ons om met hem op de spoorlijn te gaan staan. Wij liepen met hem mee en stonden een 300 meter vanaf de kustlijn, toen plotseling al het water kwam. Dat hij ons meenam naar de spoorlijn en dat wij niet zoals gepland op het strand liepen, is onze redding geweest want de eerste golf kwam tot aan de spoorlijn.
Paniek, angst, onzekerheid, vluchtende mensen!!!
Verwarring na de eerste 2 golven
Vele catamarans werden verwoest
De volgende ochtend hoorden wij dat er bij Sumatra een aardbeving was met een tsunami tot gevolg.
De ravage op het strand was groot, kapotte huizen en catamarans en mensen die naar hun bezittingen zochten en de mensen die op dat moment op het strand liepen waren gewond of overleden.
Wij werden vervolgens de volgende dagen geevacueerd naar Colombo. Een lange busrit door het ramp gebied. Het leger werd direct ingeschakeld om de puinhopen op te ruimen.
Pas toen drong tot ons door dat het niet zomaar wat golven waren, maar dat er stroken van wel 2 tot 3 kilometer verwoest waren. Mensen liepen verdwaasd door de puinhopen heen op zoek naar……
In Colombo hebben wij een dag of 3 in opvangcentra gezeten en zijn toen vervolgens met een speciale vlucht naar Nederland gevlogen.
Terug in Nederland kregen wij direct het gevoel dat wij iets voor deze mensen moeten gaan doen. Uiteindelijk zijn wij in mei teruggegaan en hebben het nodige kunnen bereiken. In augustus hebben wij Nika Lanka opgericht.
van de huizen en de bezittingen van de mensen was niets meer over en het leger hielp met het opruimen
Inmiddels zijn we verder in de tijd. Ook nu zijn de gevolgen van de tsunami zichtbaar. Aan de kust bij Beruwala liggen nog steeds de restanten van boten, op het station van Hikkaduwa staat de verwoeste trein. Deze trein werd door de golven compleet verwoest en een groot deel van inzittenden overleed in deze trein. Aan de Zuidwest kust staat een gigantisch groot Boedha beeld. Dit beeld is een replica van een Boedha beeld welke door de Taliban in Afghanistan is verwoest. Dit beeld is door Japan aan Sri Lanka geschonken en dient als tsunami monument.
Na Indonesië was Sri Lanka het zwaarst getroffen land met 38.000 doden en meer dan 1 miljoen getroffen mensen door de tsunami.
Tijdens de totale tsunami vonden meer dan 300.000 mensen de dood.