Vandaag verscheen onderstaand bericht in de media.

Sri Lanka maakt zich op voor een van de ergste droogtes in de recente geschiedenis. De waterreservoirs raken langzaam leeg en slechts 12 procent van de elektriciteit in het land komt momenteel uit waterkrachtcentrales. Steenkool is goed voor 41 procent.

Uit cijfers van het Wereldvoedselprogramma (WFP) ende overheid blijkt dat vorig jaar 23 procent
minder regen is gevallen dan het jaarlijkse gemiddelde van de afgelopen dertig jaar.
“Het is een zeer ernstige situatie. We hebben dit lange tijd niet meer meegemaakt en nemen voorzorgsmaatregelen”, zegt Lalith Chandarapala, hoofd van het Departement voor Meteorologie.
“Zelfs als het land de gemiddelde neerslag in de eerste maanden van 2017, verbetert de situatie wellicht pas eind maart”
In 2016 waren er slechts drie dagen, in mei, waarop uitzonderlijk veel regen viel. Op sommige delen van het eiland viel 300 millimeter, op andere plaatsen was het droger dan normaal. De gevolgen zijn catastrofaal.
Door een gebrek aan water werd slechts iets meer dan 121.000 hectare rijst geplant, in plaats van de gebruikelijke 324.000 hectare.
Het WFP schat dat eind december al bijna een miljoen mensen in 23 van de 25 districten last hadden van de droogte.
In de derde week van januari werd volgens de overheid voor meer dan 900.000 mensen water van elders aangevoerd.
“Zelfs als het land de gemiddelde neerslag in de maanden januari en februari 2017 haalt, verbetert de situatie wellicht pas eind maart 2017” , zegt het WFP.
Rijstimport
De regering heeft de belasting op rijstimport verlaagd om prijsstijgingen en tekorten te voorkomen. Elektriciteit wordt via kortlopende contracten afgenomen van private leveranciers tot er weer regen valt.
De extra inkoop van energie kost de regering naar verwachting meer dan 300 miljoen euro.
De waterlevering is beperkt in gebieden waar tekorten aan schoon water heersen en de overheid heeft een onderzoek gelast naar particuliere waterbronnen.
Miljoenen Sri Lankanen hebben zelf bronnen geboord en halen daar water voor huishoudelijk gebruik uit. Elke poging van de overheid om dit te veranderen en bijvoorbeeld de particuliere bronnen aan te wenden voor publiek gebruik, zal echter op veel weerstand stuiten.