Vandaag de grote dag; alle 5 boten zouden klaar zijn, om 10 uur naar de boten fabriek, maar …………. het werd 12.30 uur.

Dus nog even in spanning gelaten.
En alvast de lorry (vrachtwagen) besteld om 13.00 uur. om alle 5 boten in een keer op te halen.

13.00 uur.
Boten zijn klaar, betaling is geschied en de garantie bewijzen zijn geschreven.
Met een man of 10 de boten in de vrachtwagen getild en richting strand.

Bij het strand aangekomen was er naast ons hotel, door de toekomstige eigenaars van de boten, een feestelijk terras ingericht met rood, wit, blauwe vlaggetjes.

Iemand had geld gedoneerd voor hapjes en drankjes, zodat het een klein feestje kon worden.
De boten moesten nog een heel eind over het strand geschoven worden.
Uiteindelijk stonden ze met z’n vijven ponitficaal te pronken.

Aruna zou voor tolk spelen en heeft onze speech vertaald.
Waarin we we nogmaals verteld hebben dat we geld ingezameld hebben om hier na de tsunami te helpen met de wederopbouw.
Wat voor ons het moeilijkste was, was een keuze maken wie ondersteun je.

Inprincipe willen we natuurlijk iedereen steunen.
Aruna heeft duidelijk kunnen maken wat onze beweeg redenen waren voor onze keuzes.

Het was een relaxte sfeer met blije mensen.
AL et al hebben wij als partciculier een goed gevoel wat we met de donaties hebben kunnen doen. In tegenstelling met wat we zien wat de regering voor haar volk doet.
En ook de internationale hulporganisaties hebben wij bijna niet gezien.

Wij sluiten in iedergeval deze 2 weken met een goed gevoel af.
We hebben 6 catamarans afgeleverd.
5 netten gekocht
8 gezinnen financieel ondersteund
Een voetbalclub van shirts en broeken voorzien
Een fietsclub ondersteund
Een weeshuis met kleding ondersteund
En nog enkele kleine ondersteuningen.

NOGMAALS ALLE MENSEN DIE GEDONEERD HEBBEN, HEEL ERG BEDANKT JULLIE HEBBEN BIJGEDRAGEN AAN DE WEDEROPBOUW VAN SRI LANKA.

In de loop van volgende week plaatsen wij op deze site of op www.trustphotosite.com/srilanka fotomateriaal.

Ronald & Gre

11 mei

‘s ochtend naar Richmond Castle waar een kleuter school gevestigd is om te kijken wat voor leer- en lesmateriaal er gebruikt wordt.

Daarna naar de fabriek coca cola en cigaretten uitgedeeld om goodwill te kweken.

‘s middags aan 1 van de vissers een tweedehands ” loopnet” gegeven.
Hij probeerde her direct uit en was er erg blij mee, als dank kregen we een grote schelp van 30 jaar oud.

12 MEI
In de eerste catamaran (FARDAU) gevaren en gevist (de vangst was 10 grote rivierkreeften)
De visser is ongelooflijk blij met de boot, hij verkoopt de vangst weer aan restaurantjes en heeft weer een bron van inkomsten.

Uiteraard wee naar de fabriek geweest ze waren met drie boten tegelijk bezig.
Mooi het hele proces van het maken van een catamaran kunnen volgen.
Aan het einde van de dag zouden de boten klaar zijn en morgen (13 mei) is er een lorry gehuurd en zullen we alle 5 catamarans naar het strand brengen.

9 mei

Vanmorgen met de kopieen uit het boek kustbewoners op pad geweest. Iedereen kent wel iemand en via via komen we bij de mensen terecht die in het boek staan. De bevolking is geinteresseerd in de foto’s van voor en tijdens de tsunami.
Met een jack fruit verkoper de jungle ingefietst om een oude man die bij het spoor werkte te bezoeken in zijn huisje en hem de foto te geven, hij snapte er weing van hoe het kon dat hij in het boek stond.
Tot nu toe hele leuke reacties.

Wij zijn uiteraard weer bij de fabriek geweest, maar ze waren nog niet met de laatste 5 boten begonnen.

Aan het einde van de dag hebben we 1 voetbal tenue (14 shirts) aan een voetbal vereniging geschonken.
Het was een team zonder geld, dus ook geen kleding.
De hele technische staf was vertegenwoordigd.
ZE waren erg blij met de shirtjes tevens hebben we ze geld gegeven om 14 bijpassende broekjes te laten maken, want 15 mei is er voor hun een belangrijke wedstrijd.

10 Mei
Gisteren er achtergekomen dat geld op de zwarte markt stukken aantrekkelijker is, dus voor de donaties helemaal van belang. Daarom probbeerden we ook al om zoveel mogelijk in euros te doneren of te betalen en om niet bij een bank / hotel te wisselen.
Daarna om 10 uur op verjaardags visitie.
De jarige moest gehaald worden want stond ergens te wachten op de tsunami voedsel pakketten, die er naar onze mening zeer summier uitzien.
Dit was overigens de eerste keer dat wij iets van hulp hebben gezien.
De verjaardag werd gevierd met bananen en de man van de jarige klom in de boom voor kokos noten.
ZO’n boom is toch gauw 30 meter hoog.

Toen naar de fabriek, daar waren ze bezig met de 2de boot.
12 mei is aan ons beloofd dat de overige 5 boten klaar zijn :
de eerste boot die al bij de eigenaar is heet :
DONATED BY FARDAU
De overige boten zullen heten :

DONATED BY HARM
DONATED BY BOAT
DONATED BY DE TRIADE
DONATED BY JAAP & FEMMY
DONATED BY PIET CASCO

13 mei zullen de boten met een trailer gehaald worden en hier op het strand uitgeladen worden.
Dat zal een hele happening worden.

Ook hebben we een bekende geholpen die ernstig getroffen is door de tsunami en die zijn huur niet meer kan betalen.

En we hebben voor een getroffen visser een 2de hands visnet gekocht waarmee je lopend kunt vissen.
Dit is een voordeel omdat je met de hoge geolven tijdens het regenseizoen met een catamaran de zee niet opkunt.

6 mei

Deze ochtend het childrens home in Matugama bezocht.
Dat bleek een foundation te zijn waar ook een fysio, revalidatie en logopedie was ondergebracht.
We werden rondgeleid door een Nederlandse manager, wat voor de informatie heel prettig was.

Bij het boyshome aangekomen bleken er 16 zml kinderen te verblijven er was een school aan verbonden.

Sommige van de kinderen hadden nog wel een ouder, maar die was niet in staat om voor het kind te zorgen.
Er was 1 grote slaapzaal en verder een kaal huis zonder veel facaliteiten.
Er was een nieuw gedeelte bijgebouwd wat in 1ste instantie voor de tsunami kinderen gebruikt zo worden.
Tot nu toe is dit nog niet in gebruik.

Ook was er een oude mannen huis bij, waar 11 minder begaafde mannen verbleven.

Het plan is om wat meer dagbesteding voor de kindern na scholtijd te creeeren.
We hebben hier een voetbal tenue voor 14 kinderen achtergelaten.
Hier waren ze blij mee en zouden het gebruiken als ze een dagje uit gingen.

7 Mei
Met vissers vrienden naar Kalutara en voor 2 boten een net gekocht.
De netten zijn nog behoorlijk prijzig, maar zonder net begin je niets.

Later bij de fabriek nog 6de boot besteld en hopelij kan hij nog klaar zijn voor de gestelde datum (12 mei.

Bij de houtzagerij gekeken naar een drijver voor de catamaran.
En geinformeerd wat dat kost, dit kost met arbeidsloonnog ongeveer 20 euro.

8 Mei
Vandaag de grote dag; de eerste boot is klaar en kan naar de toekomstige eigenaar.
We zijn naar de visser gegaan, onderweg nog banden geplakt en remmen gerepareerd, en hebben met hem besproken hoe we vanmiddag om 4 uur de boot zullen halen.
De boten fabriek ligt aan de rivier, dus was het het makkelijkst om over water te gaan.
De eerste boot is genaamd FARDAU.
Met nog 4 andere mannen de catamaran in een andere boot geladen, onze fietsen erbij en met z’n allen over het water naar de plek waar het huis van de visser heeft gestaan.
Daar de boot aangemeerd.
Tijdens een gesprek met de visser (de man die alles kwijt is en in de barak woont) vertelde hij dat de regering een bedrag per maand beloofd had en in April het 3 voudige.
Tot nu toe is er 2 keer een klein bedrag gegeven en de regering laat op zich wachten, zonder enig bericht of informatie.
Daarom is de man ook erg blij met ons particuliere initiatief.
Hij kan nu weer werken en heeft ons uitgenodigd voor het maken van een tochtje over het water en om een maaltje vis te vangen.
Dit doen we op 12 mei.
Met al deze afspraken moeten we een agenda bijhouen.

Ook nog een ontmoeting gehad met wielrenners.
En de goederen van Jans Vlot aan de wielrenners geschonken.

Morgen gaan we de 2de boot betalen en hebben een ontmoeting met een voetbalteam om ook het laatste tenue weg te geven.

De komende dagen moeten we geregeld naar de botenfabriek om een vinger in de pap te houden.

Op 4 mei in de ochtend terug geggaan naar Kalutara.
Onderweg bij 1 van onze vrienden zijn woonplaats gekeken.
Zelfs het fundament van het huis was er niet meer.
De regering geeft geen toestemming om op dezelfde pleek weer te bouwen ook heeft hij daar geen geld voor.
Woont nu met zijn ouders en 2 zussen bij zijn grootmoeder.
Wij hebben geld gegeven om een stukje bij het huis aan te bouwen, want nu slapen 7 mensen in 1 slaapkamer.

De verwoestingen in Beruwala waren verschrikkelijk, veel mensen leven in tenten en wel 100 stuk geslagen boten gezien.

Later deze middag kwamen we met hulp van een bekende in contact met een visser en hebben de 5de boot weggeven.

5 MEI

Gisterochtend bij een gezin kinderkleertjes afgeleverd en uiteraard weer Sri Lankaanse thee gedronken.
Daarna naar de catamaran fabriek om het offieciele contract te tekenen voor de aankoop van 5 boten.
De aanbetaling hadden we reeds gedaan en aan het einde van de dag zou er begonnen worden met de bouw van de eerste boot.

Daarna op de fiets met een lekke band naar de fietsen winkel, het bleek alleen het ventielletje te zijn ?!?!?!
Hij verliest nog steeds lucht.

We hebben de vissersman ontmoet waar we de eerste boot aan beloofd hebben en gevraagd of hij nog een net had.
Dit bleek ook weggespoeld te zijn.
Dus samen met hem naar Beruwala om daar een net te kopen.
Normaliter bestaat een net uit 5 gedeelten.
Wij hebben voor hem 3 stukken gekocht, met lood, drijvers en daarbij nog lijnen en haken voor baracuda visvangst, al met al kwam het nog op 52 euro.

Aan het eind van de dag niet naar 2 maar bij 3 dames geweest.
Bij hun was alleen het fundament nog over, ze hadden een kamer gehuurd waar ze 20 mei uit moeten en moet dan vertoeven op hun fundament.
Deze dames hebben we gesteund door elk 50 euro te geven.

Morgen gaan we het weeshuis in Matugam bezoeken en daar schenken we een voetbal tenue en zaterdag gaan we weer naar Beruwala om nog 2 netten te kopen.
Zondag zou de eerste boot gereed zijn en kunnen wij hem samen met de nieuwe eigenaar gaan halen.

momenteel zitten we in Negombo bij vrienden thuis.
Een van hun is door de tsunami zijn huis kwijt geraakt
En woont nu tijdelijk bij zijn ouders, wij proberen hem te helpen, dmv een klein startkapitaaltje.
Ook geven wij hem 1 van de 2 fietsen want hij is werkelijk alles kwijt.

Wij gaan 4 mei weer naar Kalutara terug om te kijken hoe het met de bouw van de boten staat.

we hebben op het strand een gezin ontmoet wat getroffen was door de tsunami en hebben financieel hulp geboden.

5 mei gaan we naar iemand uit kalutara noord om daar baby kleding te brengen en ook bezoek bij 2 dames die aan het strand wonen en hun handel in de zee zagen wegspeolen.

De twee eerste dagen al ongelooflijk veel geregeld.
Op 30 april kwamen wij om 9 uur ‘s ochtends al 1 van de twee ” verloren” zonen van Sugath tegen.
Gelijk een bezoek aan het gzin gebracht en met hun is alles ok, de moeder is inmiddels terug uit Jordanie.

We hebben de omgeving verkend en de plekken van weggeslagen huizen gezien, veel mensen gesproken en die hadden weinig hulp van de regering gekregen.
Ze wonen bij familie en jan en alleman in huis.
Onze voornemens om hulp te bieden krijgen steeds vastere vormen.

1 Mei
vanochtend met een plaatselijke vriend enkele catamaran fabrieken bezocht; prijzen vergeleken , boten bekeken en uiteindelijk een fabriek gevonden die 5 catamarans wilden bouwen binnen onze tijd.
We hebben de order geplaatst en de eerste boot zal 8 mei gereed zijn.

Langs de kust werden we geconfronteerd met de gigantische verwosteingen van Tsunami, mensen wonen daar in westerse bungalow tenten.

Ook hebben we een opvangcentrum van de regering bezocht; 10 barakken aan elkaar gebouwd, geen privacy, klein (in totaal 20 vierkante meter voor een heel gezin).
Facaliteiten waren zeer summier.

Verder hebben we deze dag veel mensen ontmoet en hebben al 4 gezinnen gevonden die een boot nodig hebben om in hun levens omstandigheden te kunnen voorzien.

3 van deze gezinnen kenden wij al van vorige bezoeken.

We hebben inmiddels ook 2 fietsen gekocht.
Eerst voor onszelf om regelmatig naar de fabriek e.d. te kunnen gaan en daarna om weg te geven.

Over het geheel genomen zijn de mensen die we ontmoet hebben nog even aardig, belangstellend, vriendelijk en in hun lot berustend.

Door toch een gebrek aan directe hulp, versterkt het alleen nog maar ons gevoel dat we er goed aan doen jullie geld op deze manier te besteden. Het komt direct bij de mensen terecht.