Op 26 december 2004 vond een zware aardbeving van 9,3 op de schaal van Richter plaats in de zee nabij het eiland Sumatra op een diepte van ongeveer 10 kilometer. Hierdoor werden verschillende landen rond de Golf van Bengalen getroffen door zware vloedgolven tot wel 10 meter hoog. De snelheden liepen op tot 900 kilometer per uur.. Het dodental liep op tot ongeveer 290.000 slachtoffers in de kuststreken van de landen Sri Lanka, Indonesië, India, Thailand, Myanmar, Bangladesh, Maleisië, de Maldiven, de Seychellen en de Andaman-eilanden. Vooral het noordelijke puntje van Sumatra werd zeer zwaar getroffen. 60% van de stad Banda Atjeh werd door de tsunami verwoest. Opmerkelijk is dat er helemaal tot in het Afrikaanse Somalië en Tanzania een vloedgolf was, waar deze ook nog enkele honderden slachtoffers maakte. Meer dan 300.000 mensen vonden de dood op deze 2de kerstdag.
Na Indonesië was Sri Lanka met 38.000 doden ook zeer zwaar getroffen. Op de onderstaande afbeelding is de indrukwekkende zeebeving met de golven te zien.
onze eigen tsunami ervaring
Voor ons veranderde er op deze 2de kerstdag veel. Voordat wij met onze geplande strandwandeling begonnen, werden wij aan de praat gehouden door een Sri Lankaanse jongen. Toen koeien voorbij sprongen en kippen in de boom gingen zitten sommeerde hij ons om met hem op de spoorlijn te gaan staan. Wij liepen met hem mee en stonden een 300 meter vanaf de kustlijn, toen plotseling al het water kwam. Dat hij ons meenam naar de spoorlijn en dat wij niet zoals gepland op het strand liepen, is onze redding geweest want de eerste golf kwam tot aan de spoorlijn. Vele mensen zochten de veiligheid van de iets hoger gelegen spoorrails op en ondertussen probeerden velen hun kostbaarheden in veiligheid te brengen. Meerdere golven volgden en overal stond er water. De volgende dag werd pas goed zichtbaar wat de tsunami allemaal had aangericht.
4 maanden na de ramp waren wij terug in Sri Lanka en lieten de eerste catamarans bouwen. Na dit eerste bezoek is Nika Lanka opgericht. Precies 1 jaar na de ramp waren wij aanwezig bij de herdenking en stonden weer op de plek waar we een jaar geleden ook stonden. ‘s avonds werden er op indrukwekkende wijze olielampjes op het strand ontstoken.
Inmiddels zijn we 5 jaar verder in de tijd. Ook nu zijn de gevolgen van de tsunami zichtbaar. Aan de kust bij Beruwala liggen nog steeds de restanten van boten, op het station van Hikkaduwa staat de verwoeste trein. Deze trein werd door de golven compleet verwoest en een groot deel van inzittenden overleed in deze trein. Aan de Zuidwest kust staat een gigantisch groot Boedha beeld. Dit beeld is een replica van een Boedha beeld welke door de Taliban in Afghanistan is verwoest. Dit beeld is door Japan aan Sri Lanka geschonken en dient als tsunami monument.
Maar 5 jaar na dato zijn de meeste woningen aan de kust weer hersteld en zijn de vissers weer aardig op het niveau van voor de tsunami. De steun van Nika Lanka heeft zich de laatste jaren dan ook verplaatst van directe hulp aan getroffen vissers (hun woningen, boten en netten) van hulp aan o.a. scholen, bejaarden tehuizen en hulp door middel van voedsel pakketten aan mensen die leven aan de onderkant van de samenleving. Want Sri Lanka blijft een ontwikkelingsland en vele inwoners kampen nog steeds met voedsel tekorten. De overige resultaten zijn te vinden onder het ‘kopje’ resultaten.
