Op 4 mei in de ochtend terug geggaan naar Kalutara.
Onderweg bij 1 van onze vrienden zijn woonplaats gekeken.
Zelfs het fundament van het huis was er niet meer.
De regering geeft geen toestemming om op dezelfde pleek weer te bouwen ook heeft hij daar geen geld voor.
Woont nu met zijn ouders en 2 zussen bij zijn grootmoeder.
Wij hebben geld gegeven om een stukje bij het huis aan te bouwen, want nu slapen 7 mensen in 1 slaapkamer.

De verwoestingen in Beruwala waren verschrikkelijk, veel mensen leven in tenten en wel 100 stuk geslagen boten gezien.

Later deze middag kwamen we met hulp van een bekende in contact met een visser en hebben de 5de boot weggeven.

5 MEI

Gisterochtend bij een gezin kinderkleertjes afgeleverd en uiteraard weer Sri Lankaanse thee gedronken.
Daarna naar de catamaran fabriek om het offieciele contract te tekenen voor de aankoop van 5 boten.
De aanbetaling hadden we reeds gedaan en aan het einde van de dag zou er begonnen worden met de bouw van de eerste boot.

Daarna op de fiets met een lekke band naar de fietsen winkel, het bleek alleen het ventielletje te zijn ?!?!?!
Hij verliest nog steeds lucht.

We hebben de vissersman ontmoet waar we de eerste boot aan beloofd hebben en gevraagd of hij nog een net had.
Dit bleek ook weggespoeld te zijn.
Dus samen met hem naar Beruwala om daar een net te kopen.
Normaliter bestaat een net uit 5 gedeelten.
Wij hebben voor hem 3 stukken gekocht, met lood, drijvers en daarbij nog lijnen en haken voor baracuda visvangst, al met al kwam het nog op 52 euro.

Aan het eind van de dag niet naar 2 maar bij 3 dames geweest.
Bij hun was alleen het fundament nog over, ze hadden een kamer gehuurd waar ze 20 mei uit moeten en moet dan vertoeven op hun fundament.
Deze dames hebben we gesteund door elk 50 euro te geven.

Morgen gaan we het weeshuis in Matugam bezoeken en daar schenken we een voetbal tenue en zaterdag gaan we weer naar Beruwala om nog 2 netten te kopen.
Zondag zou de eerste boot gereed zijn en kunnen wij hem samen met de nieuwe eigenaar gaan halen.

momenteel zitten we in Negombo bij vrienden thuis.
Een van hun is door de tsunami zijn huis kwijt geraakt
En woont nu tijdelijk bij zijn ouders, wij proberen hem te helpen, dmv een klein startkapitaaltje.
Ook geven wij hem 1 van de 2 fietsen want hij is werkelijk alles kwijt.

Wij gaan 4 mei weer naar Kalutara terug om te kijken hoe het met de bouw van de boten staat.

we hebben op het strand een gezin ontmoet wat getroffen was door de tsunami en hebben financieel hulp geboden.

5 mei gaan we naar iemand uit kalutara noord om daar baby kleding te brengen en ook bezoek bij 2 dames die aan het strand wonen en hun handel in de zee zagen wegspeolen.

De twee eerste dagen al ongelooflijk veel geregeld.
Op 30 april kwamen wij om 9 uur ‘s ochtends al 1 van de twee ” verloren” zonen van Sugath tegen.
Gelijk een bezoek aan het gzin gebracht en met hun is alles ok, de moeder is inmiddels terug uit Jordanie.

We hebben de omgeving verkend en de plekken van weggeslagen huizen gezien, veel mensen gesproken en die hadden weinig hulp van de regering gekregen.
Ze wonen bij familie en jan en alleman in huis.
Onze voornemens om hulp te bieden krijgen steeds vastere vormen.

1 Mei
vanochtend met een plaatselijke vriend enkele catamaran fabrieken bezocht; prijzen vergeleken , boten bekeken en uiteindelijk een fabriek gevonden die 5 catamarans wilden bouwen binnen onze tijd.
We hebben de order geplaatst en de eerste boot zal 8 mei gereed zijn.

Langs de kust werden we geconfronteerd met de gigantische verwosteingen van Tsunami, mensen wonen daar in westerse bungalow tenten.

Ook hebben we een opvangcentrum van de regering bezocht; 10 barakken aan elkaar gebouwd, geen privacy, klein (in totaal 20 vierkante meter voor een heel gezin).
Facaliteiten waren zeer summier.

Verder hebben we deze dag veel mensen ontmoet en hebben al 4 gezinnen gevonden die een boot nodig hebben om in hun levens omstandigheden te kunnen voorzien.

3 van deze gezinnen kenden wij al van vorige bezoeken.

We hebben inmiddels ook 2 fietsen gekocht.
Eerst voor onszelf om regelmatig naar de fabriek e.d. te kunnen gaan en daarna om weg te geven.

Over het geheel genomen zijn de mensen die we ontmoet hebben nog even aardig, belangstellend, vriendelijk en in hun lot berustend.

Door toch een gebrek aan directe hulp, versterkt het alleen nog maar ons gevoel dat we er goed aan doen jullie geld op deze manier te besteden. Het komt direct bij de mensen terecht.

Wij vertrekken op 29 april en willen jullie door middel van deze site op de hoogte houden van onze verrichtingen.

Wij nemen onder mee om daar weg te geven : Kleding, voetbalshirts (van de voetbalvereniging de Griffioen te Oosterwolde), wielerkleding (van Vlot en Winters uit de Wijk), speelgoed, pennen, ballonnen, etc.

Op deze manier hopen wij onze bescheiden bijdrage te leveren aan de opbouw van Sri Lanka.

Inmiddels hebben wij door de cdverkoop en giften ongever 2000 euro, waarmee wij minimaal 4 catamarans willen kopen.